حسین مرعشی> اصلاح، هدف نهايي

حسین مرعشی در یادداشتی در روزنامه اعتماد امروز می نویسد:

جريان اصلاحات جرياني است که در حال حاضر با توجه به شرايطي که اکنون وجود دارد مي تواند در پايداري و ثبات نظام و کشور تاثير بسزايي داشته باشد. 

حتي به جرات مي توان گفت جريان اصلاح طلب تنها جرياني است که مي تواند در پايداري و ثبات نظام موثر باشد. بدون فعاليت هاي سياسي اصلاح طلبان نظام و کشور با مشکل مواجه خواهد شد. بنابراين بهتر است دولت از گسترش فعاليت هاي سياسي اصلاح طلبان حمايت کند چرا که اگر چنين نکند خطرات زيادي آينده کشور را تهديد مي کند. عمده اين خطر گرفتار شدن برخي نيروها مخصوصاً نسل جوان در دام اپوزيسيون هايي است که خارج از نظام وجود دارند. آنها به اصلاح نمي انديشند بلکه تنها به دنبال تغيير ساختار سياسي کشور هستند. اين مساله به صلاح کشور و ملت ما نيست. در چند ماه اخير نيز مدافعان فکري و شکلي نظام نشان دادند سياست و منافع نظام را به خوبي درک نمي کنند و معناي درستي از منافع نظام ندارند. من برخلاف آنها فکر مي کنم اگر نظام بخواهد عاقلانه و منطقي با جريانات برخورد کند بايد از اصلاح طلبان حمايت کند. حاکميت بايد به تعامل سازنده و جبران مسائل و مشکلات مردم و اصلاح طلبان بپردازد و زمينه بهبود اوضاع سياسي، اجتماعي و داخلي کشور را فراهم کند. حاکميت بايد از عميق تر شدن شکاف حاکميت و ملت و حاکميت و نخبگان پيشگيري کند. 

آنچه بايد در نظر گرفت اين است که اين کليت ماجراست. شخصيت هاي اصلاح طلب موثر مثل آقايان موسوي، خاتمي و کروبي، چه روحاني و غيرروحاني و نخبگان جامعه در قشرهاي مختلف و چه بدنه وسيع دانشجويي کشور بايد متوجه سرمايه يي که دارند باشند. منظور از سرمايه، اعتماد بخش وسيعي از مردم به حاکميت و دولت است. از سوي ديگر بايد اين نکته را يادآور شد که هرگونه تعللي در تشکيل و گسترش فعاليت هاي سياسي جايز نيست. اصلاح طلبان نيز بايد با انسجام و تعامل با يکديگر فعالانه مسير خود را ادامه دهند. يکي از اقدامات مفيدي که در اين زمينه صورت گرفته شکل گيري تشکيلات راه سبز است.

اين تشکيلات اعم از تشکيلات راه سبز که تاکنون به صورت جنبشي اجتماعي بوده تا تشکلات مهم ديگر بايد به فعاليت جدي ادامه دهد. تعلل در اين گونه اقدام ها به نظر نوعي ناسپاسي است. ملت ايران بايد به شخصيت هايي که در کشور هستند اعتماد کند و مطمئن باشد اين افراد قصد اصلاح برخي امور را دارند. در اين ميان نبايد فراموش کرد هيچ قشر و گروه اصلاح طلبي قصد براندازي يا عوض کردن نظام را ندارد بلکه تمام هدفش اصلاح و اجراي صحيح قوانين است. برخي از ابزار پاسداري از سرمايه اجتماعي اکنون در اختيار دولت است و پشتوانه مهمي برايش محسوب مي شود.
 
مي توان گفت شايسته تر است احقاق حقوق ملت از مسيرهاي کم هزينه تري پيگيري شود زيرا اگر چنين اتفاقي رخ ندهد و حقوق ملت پيگيري نشود اتفاقات خوبي را در آينده نمي توان پيش بيني کرد. ممکن است در آينده شاهد وضعيت نامطلوبي باشيم که موقعيت کشور را تضعيف کند. حتي ممکن است مردم دچار سرخوردگي شوند و نتيجه اين سرخوردگي فرو رفتن مردم در لاک خود است. اين نيز يکي از ضربه هاي بزرگ براي کشور و نظام ما محسوب مي شود و خسارات جبران ناپذيري را در پي خواهد داشت. 

اصلاح طلبان وظيفه دارند تمام توان و نيروي فکري شان را در جهت تامين منافع مردم به کار گيرند تا هزينه هاي سنگيني براي مردم در برنداشته باشد. در کشورهايي که با سيستم باز هدايت مي شوند حرکت هاي اجتماعي به خوبي نمايان مي شود و با برگزاري رفراندوم و نظرخواهي از مردم مشکلات حل مي شود اما در سيستم بسته صداي ملت شنيده نمي شود و رفراندوم آنچنان معنايي ندارد. در ايران سيستم نظام بسته عمل نمي کند چون ابزار نظام بسته موجود نيست و جامعه ما ميل به تکثر و تعاطي افکار دارد.